Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Προέχει, υπέρ πάντων, η σωτηρία της πατρίδας μας * Σφάλμα μέγιστο η επιχειρούμενη εσπευσμένη νέα μαζική αδειοδότηση πέντε ακόμη οικοπέδων της ΑΟΖ μας.


 ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Προς: 
  1. Α.Ε. τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας                              κ. Δημήτρη Χριστόφια
  2. Α. Μ. τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομο Β’
  3. Α.Ε. τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Γιαννάκη Ομήρου
  4. Υπουργικό  Συμβούλιο
  5. Πρόεδρο του Δημοκρατικού Συναγερμού και υποψήφιο Πρόεδρο κύριο  Νίκο Αναστασιάδη
  6. Κύριο  Σταύρο Μαλά, υποψήφιο Πρόεδρο
  7. Κύριο  Γιώργο Λιλίκα, υποψήφιο Πρόεδρο
  8. Προς όλα τα Πολιτικά Κόμματα
  9. Κυπριακόν  Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο
  10. Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων Κύπρου
  11. Τον Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της ΕΕ στη Κύπρο κ. 0 Γεώργιο Μαρκοπουλιώτη
  12. Προς όλους τους Πρέσβης των χωρών μελών της ΕΕ.
  13. Σώμα Επίτιμων Προξένων Κύπρου 
Το υπόμνημα αυτό δημοσιοποιείται επίσης προς ενημέρωση της κοινής γνώμης που είναι η άμεσα ενδιαφερόμενη.





ΔΙΑΣΚΕΨΗ  ΜΜΕ
Δευτέρα,  21 Ιανουαρίου, 2013
Λευκωσία

Φώτου  Ια.  Φωτιάδη, Ph.D

Θέμα:

Προέχει,  υπέρ πάντων,  η σωτηρία
της πατρίδας μας
*
Σφάλμα μέγιστο η επιχειρούμενη εσπευσμένη νέα μαζική
αδειοδότηση πέντε ακόμη οικοπέδων της ΑΟΖ μας.
*****

Η αδικαιολόγητη σπουδή για αδειοδοτήσεις πέντε ακόμη οικοπέδων της ΑΟΖ μας ομαδικά,  μας αναγκάζει να επανέλθουμε στο κομβικής σημασίας θέμα της σωστής  διαχείρισης των  θεόπεμπτων υδρογονανθράκων μας.

Υποστηρίξαμε επανειλημμένα ότι εκείνο που προέχει είναι  η  διά της δύναμης των υδρογονανθράκων μας, σωτηρία της πατρίδας  μας και όχι η πρόσκαιρη καλοπέραση της δικής μας γενιάς.

Άλλωστε ο φυσικός αυτός πλούτος δεν  μας ανήκει,  προορίζεται να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον στο διηνεκές,  για τις επερχόμενες γενιές. 

Για να επιτύχουμε όμως τον ευγενή αυτό στόχο,  επιβάλλεται πρώτα εμείς, η δική μας γενιά και τώρα, πριν είναι αργά, να διασφαλίσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα πάνω σε ολόκληρη την  ΑΟΖ μας. Χωρίς τέτοια διασφάλιση  μπορεί ν’ αποδειχτεί άνθρακες  ο θησαυρός  μας, εν όψει των παράνομων, αδίστακτων απειλών και διεκδικήσεων της Τουρκίας.  Η διασφάλιση των δικαιωμάτων μας αυτών, που μπορεί με τον κατάλληλο χειρισμό να σώσει και την Κύπρο, δεν μπορεί  να επιτευχθεί χωρίς την εξασφάλιση ισχυρών συμμάχων, οι οποίοι κερδίζονται δυστυχώς μόνο δια της εξυπηρέτησης των δικών τους συμφερόντων.

Για πρώτη φορά στην ιστορία μας, η μοίρα μάς ευνόησε και έχουμε σήμερα, στην πιο κατάλληλη στιγμή, τα πλούσια κοιτάσματα μας φυσικού αερίου και ίσως πετρελαίου, που μας δίνουν   τη δυνατότητα να  κερδίσουμε αυτούς τους πολύτιμους ισχυρούς συμμάχους. 

Αυτό πρέπει να είναι το πρωταρχικό μας μέλημα.  

Θα ήταν φρόνιμο μάλιστα,  ν’ αναζητήσουμε τους συμμάχους αυτούς, κατά προτίμηση, μέσα από τα αδελφά κράτη μέλη της ΕΕ,  στην οποία ανήκουμε και  με τα οποία έχουμε κοινά συμφέροντα.  Η ΕΕ έχει απόλυτη ανάγκη  το φυσικό μας αέριο, τόσο για κάλυψη αναγκών της όσο και για να συμβάλει σε μερική έστω απεξάρτηση της από τη Ρωσία.  Εμείς από την πλευρά μας, ευνοούμεθα διότι ως εκ της γειτνίασης  μας, η ΕΕ είναι  ο φυσικός πελάτης των υδρογονανθράκων μας.  Άρα υπάρχουν μεταξύ μας ύψιστα αμοιβαία  συμφέροντα και επομένως η συμφωνία μας μαζί τους θα είναι δίκαιη και βιώσιμη.  Δεν θα μας εκμεταλλευθούν.  Και δεν μιλούμε για  μιαν απλή εμπορική συμφωνία  αλλά για ευρείας εμβέλειας συμμαχία προς συνεκμετάλλευση όλων των κοιτασμάτων μας.  

Ο  μόνος μας όρος θα είναι να μας  στηρίξουν στην υλοποίηση του ήδη κεκτημένου μας δικαιώματος, ως μέλους της ΕΕ, της εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου ως λύσης του Κυπριακού.  Μια τέτοια λύση  θα  λειτουργήσει ως ιδανική Δημοκρατία που θ’ αποδώσει ασφάλεια και ευημερία σε όλους τους Κυπρίους, συμπεριλαμβανομένων και των ΤΚ.

Βάσανος της ορθότητας της επιλογής αυτής είναι το γεγονός ότι τα 500 εκ. πολιτών της ΕΕ ζουν  και ευημερούν με ασφάλεια δια της εφαρμογής  του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου.  Αυτό αφαιρεί το δικαίωμα  αλλά και την πειστικότητα από τη Τουρκία  να ισχυρισθεί ότι οι 100.000 ΤΚ δεν θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν με το  ίδιο αυτό πολιτικό σχήμα  που ικανοποιεί  πλήρως 500 εκ. Ευρωπαίους  και στο οποίο η ίδια κάνει το παν να ενταχθεί.   

 Όταν δε λάβει κανείς υπ’ όψη ότι με τη συμβολή του πλούτου που θα φέρει στην Κυπριακή Δημοκρατία η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων μας, όταν φυσικά θα τους έχουμε εν τω μεταξύ διασφαλίσει, με τη συμμαχία για συνεκμετάλλευση τους με την ΕΕ,  όλοι οι Κύπριοι  θ’ απολαμβάνουν  ένα ζηλευτό επίπεδο ζωής που η Τουρκία δεν θα μπορούσε  ποτέ  να προσφέρει στους ΤΚ.   

Το ισχυρότατο αυτό χαρτί μας και από μόνο του, προβαλλόμενο επιδέξια διεθνώς, θ’ αφαιρούσε  τον αέρα από τα πανιά της Τουρκίας και θα εξουδετέρωνε όλα  τα σαθρά προσχήματα  τής ιδίας και των υποβολέων και υποστηρικτών της.

Θα πάψουν και οι διάφοροι να βυσσοδομούν, στοχεύοντες να εμπλέξουν στα πλοκάμια τους και το δώρον μας αυτό του Θεού και να το καταχωνιάσουν ρίχνοντας κι’ αυτό στον δαιδαλώδη λαβύρινθο των ατέρμονων και αναποτελεσματικών, για μισό αιώνα, ενδοκυπριακών συνομιλιών, λόγω της παροιμιώδους στρεψοδικίας και των ακόρεστων επεκτατικών διεκδικήσεων της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου.

Μόνο με την προσδοκώμενη στήριξη  ισχυρών συμμάχων, ανάμεσα σε κράτη μέλη της ΕΕ, που θα έχουν λόγο και συμφέρον να σταθούν δίπλα μας, θα μπορούσαμε  να  βάλουμε φραγμό στην ακατάσχετη  βουλιμία της Τουρκίας και θα σώζαμε μια για πάντα τη λατρευτή πολύπαθη  μικρή μας πατρίδα.

Μπροστά στη σωτηρία της πατρίδας δεν υπάρχει οτιδήποτε άλλο να βαρύνει  περισσότερο. Οι πρόγονοι μας έλεγαν: «Eλευθερία κι ας τρώμε ξερό ψωμί».

Η επιλογή  συμμαχίας με την ΕΕ δεν είναι τυχαία.  

Εκτός των πλείστων όσων πλεονεκτημάτων που θα συνοδεύουν τυχόν  συμμαχία μας με την ΕΕ, όπως έχουμε αναλύσει,  η ΕΕ είναι ένας πολυδύναμος Όμιλος Κρατών με τον οποίον η Τουρκία, για χιλίους και ένα λόγους δεν θα ήθελε ποτέ, ούτε θα μπορούσε να μπει σε αντιδικία και αντιπαλότητα. 

Γι’ αυτό, πιστεύουμε, ότι είναι σφάλμα μέγιστο η άκαιρη, και κακώς, κάκιστα επιχειρούμενη σήμερα μαζική αδειοδότηση των πέντε καλύτερων, τον ανθό από τα 13 οικόπεδα της ΑΟΖ μας - το φιλέτο μας -  όπως τα  χαρακτηρίζει η ίδια η Κυβέρνηση. 

Με την αποξένωση των πέντε αυτών, των πλουσιότερων, οικοπέδων μας,  εγκληματικά αποδυναμώνουμε, μάλλον εξουδετερώνουμε,  εμείς οι ίδιοι, το μοναδικό θεόπεμπτο όπλο που θα μπορούσε χρησιμοποιούμενο κατάλληλα,  να μας κερδίσει τη σωτηρία της πατρίδας μας.   Και είναι το μόνο, δεν θα έχουμε άλλην ευκαιρία.


Για να έχει βαρύτητα ο λόγος και η πρόταση μας,  όταν θα προτείνουμε τη συμμαχία μας με την ΕΕ, πρέπει να έχουμε ελεύθερα και τα 12 υπόλοιπα οικόπεδα μας και όχι μόνο τα πτωχότερα, τα μισά από τα οποία διεκδικεί ήδη η Τουρκία.  Τι τότε θα προσφέρουμε για να κερδίσουμε τη σωτήρια συμμαχία μας με  την ΕΕ πάνω στην οποία κτίζουμε όλες μας τις ελπίδες για το μέλλον μας;  Γι’ αυτό υποστηρίζουμε ότι είναι σφάλμα μέγιστο η νέα αδειοδότηση.

Και δεν  χρειαζόμεθα  σήμερα την αδειοδότηση πρόσθετων  οικοπέδων, ούτε είμαστε άλλωστε σε θέση να διαχειρισθούμε ικανά και επωφελώς  τα  τεράστια συμφέροντα μας έναντι των  πολυεθνικών εταιρειών, που η κάθε μια διαθέτει στρατιά εμπειρογνωμόνων ενώ εμείς κάνουμε ακόμα τα πρώτα ασταθή βήματα μας. 


Ούτε διαθέτουμε τις αναγκαίες υποδομές και εμπειρίες για εξειδικευμένες διαπραγματεύσεις προς σύναψη τέτοιων κολοσσιαίων συμβάσεων,  ούτε, κυρίως, να εξασκήσουμε στην κατάλληλη στιγμή τον απαραίτητο ενδελεχή έλεγχο του κόστους της κάθε μιας  των  πέντε γεωτρήσεων μαζί, και αργότερα των αντλήσεων  και από τα έξι  οικόπεδα μας  ταυτόχρονα, για να είμαστε βέβαιοι και ασφαλείς ότι τηρούνται πιστά τα συμφωνηθέντα για προστασία των  συμφερόντων της χώρας  μας.  

Πρόκειται περί δισεκατομμυρίων ευρώ, δεν είναι αστεία, και ο πειρασμός είναι τεράστιος. 

Σοφό θα ήταν, επομένως, το επαναλαμβάνουμε, να  περιορισθούμε, προς το παρόν, στο οικόπεδο 12,    που από μόνο του,  αν το διαχειρισθούμε με σωφροσύνη, μπορεί να μας συντηρήσει,  για πάνω από 100 χρόνια. Αφού, εν τω μεταξύ διασφαλίσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα,  πάνω σε ολόκληρη την ΑΟΖ μας, όπως έχουμε εξηγήσει, τότε ας προχωρήσουμε  σε περαιτέρω αδειοδοτήσεις.  


Δεν μεμφόμαστε τις ξένες Εταιρείες.  Τη δουλειά τους κάνουν οι άνθρωποι.  Εμείς πρέπει να προσέξουμε τον μοναδικό αυτό, once in a life-time, θησαυρό μας, ως κόρην οφθαλμού. 

Τα δε 150 – 200 εκ. Ευρώ που προσδοκούμε να εισπράξουμε ως προκαταβολή για τα συμβόλαια των 5 οικοπέδων είναι παρωνυχίδα μπροστά στα €17.5  και  κατ’  άλλους  €26 δισεκατομμύρια των αναγκών μας.  Δεν αποτελούν καθόλου κίνητρο ούτε δικαιολογία.

Θα μας πουν ότι με  μόνο το “Αφροδίτη” δεν θα έχουμε αρκετό φυσικό αέριο για οικονομική μονάδα υγροποίησης. Λάθος. Οι μονάδες υγροποίησης έρχονται σε “trains”.  Αρχίζεις με ένα ή δύο και προσθέτεις στη συνέχεια ανάλογα με τις ανάγκες σου περισσότερα.  Μπορεί να έχεις κάπως υψηλότερο κόστος παραγωγής με μικρότερη μονάδα αλλά μπροστά στο ότι  διακυβεύεται,  η τύχη της χώρας  και του λαού μας, η μικρή διαφορά στο κόστος είναι αμελητέα.



Έχουμε άλλωστε τη δυνατότητα συνεργασίας  στο θέμα  αυτό με το Ισραήλ  το οποίο μας έχει απόλυτη ανάγκη ως την μόνη δίοδο εξαγωγής του φυσικού του αερίου και συνεπώς θα μπορέσουμε, με επιδέξιους χειρισμούς, να εξασφαλίσουμε συμφέροντες όρους. 

Στο έργο  αυτό,  όπως  και στους αγωγούς, που θα ελέγχουν στη ουσία τον εθνικό μας αυτό πλούτο, πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα.  Αμφότερα τα ουσιώδη αυτά έργα θα πρέπει να παραμείνουν οπωσδήποτε υπό τον απόλυτον έλεγχο της Κύπρου.  

Συνεργασία επομένως με το Ισραήλ στο τερματικό υγροποίησης ναι, θα πρέπει όμως να προϋποθέτει όπως  το Ισραήλ  συμβάλλει σημαντικά στη χρηματοδότηση μόνο του Έργου, όπως και άλλοι βασικοί αγοραστές, με εξόφληση όμως του δανείου τους  δια της παροχής από μέρους μας υπηρεσιών μέσω της μονάδας υγροποίησης και όχι δια σοβαρής συμμετοχής ξένων στο ιδιοκτησιακό της μονάδας. 

Με κανένα τρόπο δεν πρέπει τα κεφαλαιώδους σημασίας αυτά έργα να περάσουν σε ξένα χέρια.  

Με την στήριξη  της Κυβέρνησης  άλλωστε  και τη δύναμη των ίδιων των κοιτασμάτων μας είναι  αμφότερα  bankable.  

Σήμερα  επιβάλλεται, ως πρώτο μας βήμα  να προσεγγίσουμε επειγόντως την ΕΕ σε αναζήτηση συμμαχίας όπως την έχουμε προδιαγράψει.  Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι θα βρούμε ορθάνοικτες τις πύλες. Μας αναμένουν.

Όταν με το καλό  εδραιώσουμε μια τέτοιας  δυναμικής  συμμαχία με την ΕΕ ή με κράτη μέλη της,  θα έχουμε πρωτίστως διασφαλίσει για πάντα τα κυριαρχικά μας   δικαιώματα για όλην την ΑΟΖ μας και τον φυσικόν μας πλούτο στο ακέραιο. 

Δια της εφαρμογής δε του Ευρωπαϊκού  Κεκτημένου, με στήριξη της ΕΕ, θα επιτύχουμε την ιδανική δημοκρατική λύση του προβλήματος μας  και δι’ αυτής  τη σωτηρία της πατρίδας μας.  



Τότε από κοινού με τους Ευρωπαίους  συμμάχους μας και από θέσεως πλέον ισχύος - θα διαπραγματευόμαστε όχι πια ως η λιλιπούτια Κύπρος αλλά ως η πανίσχυρη ΕΕ, με μεγαλύτερες αξιώσεις  προς όφελος μας – τότε και μόνο τότε, να προχωρήσουμε, με απόλυτη διαφάνεια, στην  πρόσκληση πολυεθνικών για αδειοδότηση και άς επανέλθουν τότε οι Εταιρείες.  Η ακόμη καλύτερα, ακολουθώντας το σοφό παράδειγμα της Νορβηγίας,  να ετοιμάσουμε και δική μας εταιρεία για το σκοπόν αυτό.  

Πάντα  όμως,  ένα μόνο οικόπεδο κάθε φορά, και τότε μόνο  μάλιστα, όταν θα έχουμε εν τω μεταξύ ετοιμάσει τα  αναπτυξιακά έργα  εκείνα,  που θα απορροφούν κατά έναν ωφέλιμο τρόπο τα εισοδήματα μας που θα προκύπτουν και δεν θα στοιβάζουμε  κολοσσιαία αδρανή  κεφάλαια που θα είναι πειρασμός  για πειραματισμούς,  σπατάλες, ίσως και για διαφθορά.  

Στα αναπτυξιακά αυτά έργα πρέπει να περιλαμβάνονται χημικές, ηλεκτροπαραγωγικές  και άλλες βιομηχανίες, που θα καταναλώνουν φυσικό αέριο για να πωλούμε το φυσικό μας αέριο σε πολλαπλάσια τιμή ως βιομηχανοποιημένα προϊόντα  και όχι  ως πρώτην ύλην.  
Ενεργούντες με το σοφό αυτό τρόπο, τη στιγμή που θα εξαντλείται ο πλούτος ενός κοιτάσματος μας ανεπιστρεπτί, θα τον έχουμε ήδη αντικαταστήσει με παραγωγικές βιομηχανίες ή άλλες ορθά μελετημένες επενδύσεις ώστε ο πλούτος να επαυξάνεται συνεχώς για να εξασφαλίσουμε έτσι στο διηνεκές ένα λαμπρό μέλλον για τους απογόνους μας που θα μας ευλογούν.

Θα λύσουμε τότε οριστικά και το ψυχοφθόρο πρόβλημα της ανεργίας που μαστίζει τη χώρα μας.  

Θα είναι εγκληματικό λάθος, επομένως, άν προχωρήσουμε τώρα με την αδειοδότηση των πέντε οικοπέδων.  Θα μας καταριούνται  οι γενεές που  θ’ ακολουθήσουν γιατί θα τις έχουμε στερήσει το λαμπρό  μέλλον  που σίγουρα  θ’ απολάμβαναν αν είχαμε χειρισθεί σοφότερα τον φυσικόν αυτό πλούτο  ΤΟΥΣ.  Και δεν θα υπάρχει  χρόνος για μεταμέλεια ούτε  φυσικά για επανόρθωση.  Τα κοιτάσματα εξαντλούνται δια παντός και δεν επανέρχονται.  


Το κυριότερο όμως είναι ότι θα χάσουμε μια για πάντα την μοναδική ευκαιρία να σώσουμε την πατρίδα μας και θα είμαστε ασυγχώρητοι.

Καλούμεθα, πριν είναι αργά, να  αναθεωρήσουμε τα αβασάνιστα σχέδια μας στο κεφαλαιώδες αυτό εθνικό θέμα.

Είμεθα στη διάθεση σας για τυχόν περαιτέρω επεξηγήσεις  επί των ταπεινών αυτών εισηγήσεων μας.
                
Φώτος  Ια. Φωτιάδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου