Προς Κάρολο Παπούλια

08  Μαΐου, 2012

Εξοχότατο  Πρόεδρο της  Ελληνικής  Δημοκρατίας

Κύριο  Κάρολο  Παπούλια

Αθήνα

Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε,

Επιτρέψατε μου να επανέλθω ταπεινά στο εθνικό θέμα, σε συνέχεια προηγούμενων υπομνημάτων μου, 10 Μαΐου και 10 Νοεμβρίου, 2011.

Η δεινή σημερινή εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων, που έχει επιδεινωθεί μετά τις πρόσφατες εκλογές, επιβάλλει, πιστεύω,  σοβαρή σκέψη για ριζικές αλλαγές και την εφαρμογή ενός όλως διόλου νέου θεραπευτικού θεσμικού σχήματος.

Όπως είναι σήμερα τόσο η πολιτική κατάσταση και άλλο τόσο η  δεινή οικονομική και η χώρα έχει φθάσει τα όρια της, δεν θα έπρεπε να αναμένεται λογικά από κανένα αρχηγό κόμματος να θέλει να βάλει το κεφάλι του στο μελίσσι.

Το κράτος είναι όντως  διαλυμένο και η οικονομία ανύπαρκτη  και όποιο κόμμα ή ομάδα κομμάτων φιλοδοξήσει  να το διοικήσει όπως έχει σήμερα, θ’ αποτύχει.  Το μόνο που θα επιτύχει, πιστεύω, είναι να φθαρεί το ίδιο το Κόμμα και να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά  στο κράτος, στη χώρα και στο λαό.  Θα επιδεινώσει την ήδη αβίωτη ζωή μεγάλης μερίδας των Ελλήνων, χωρίς ελπίδα.  Θα εκθέσει τη χώρα σε τρομακτικούς κινδύνους, συμπεριλαμβανομένης και της σχεδόν βέβαιης  αποπομπής  από την Ευροζώνη, κάτι που θα είναι καταστροφικό. Και με την επάνοδο στη δραχμή και τις αναπόφευκτες διαδοχικές υποτιμήσεις της, θα διώξει και τα λιγοστά κεφάλαια της χώρας με οδυνηρές συνέπειες.   Να θυμόμαστε,  ότι δια πρώτη φορά στην ιστορία του ο Ελληνικός λαός, με την εισαγωγή του Ευρώ, απέκτησε εμπιστοσύνη στο νόμισμα του.  Με την   δραχμή για δεκαετίες όσοι αποκτούσαν κάποιο αξιόλογο κεφάλαιο, το έβγαζαν έξω, σε ξένο συνάλλαγμα, για να το σώσουν και έμενε η χώρα χωρίς κεφάλαια.

Προέχει σήμερα και επειγόντως,  κόμματα και λαός, να διαχειρισθούν με σωφροσύνη την απελπιστική κατάσταση στην οποίαν έχει περιέλθει το Έθνος, που ενδεχομένως έχει, ελπίζω, συνετίσει και τα κόμματα τα ίδια, και να εξεύρουν τρόπους ν’ αντιμετωπισθεί το πρόβλημα θεραπευτικά  αυτή τη φορά, με μια νέα αναγεννητική πορεία.  Χρειάζεται μια αλλαγή εκ βάθρων.

Εκείνο που οδήγησε την πάλε ποτέ περήφανη Ελλάδα στη σημερινή της κατάντια, είναι, με όλο το σέβας, η ανέντιμη καθεστηκυία τάξη πραγμάτων,  η παντελής έλλειψη συστηματικού ελέγχου, επαγγελματισμού, ήθους, αρχών και προ παντός επιστημονικής επαγγελματικής διοίκησης της κρατικής και ημικρατικής μηχανής.

Η ρίζα όμως όλων των κακών είναι βασικά ο οξύς, αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των κομμάτων, η «πελατειακή σχέση» με τους ψηφοφόρους και η γάγγραινα της «συναλλαγής».

Αυτά δημιουργούν  μια αρρωστημένη, καταστροφική, απαράδεκτη εξάρτηση του κάθε Κυβερνώντος Κόμματος, της κάθε Κυβέρνησης,  από τους ψηφοφόρους.

Από την   επομένη της ανάληψης της εξουσίας αρχίζει η εξόφληση των υπεσχημένων κατά την άγρα ψήφων.  Μπαίνει σε ημερήσια διάταξη το ενδημικό ολέθριο ρουσφέτι, η ευνοιοκρατία, η πρόσληψη υπεράριθμων μη προσοντούχων κρατικών και ημικρατικών λειτουργών, καταστρέφεται η πειθαρχία, δημιουργείται αναρχία, αναξιοκρατία, γίνονται δυσμενείς διακρίσεις, μειώνεται η παραγωγικότητα, η διοίκηση καθίσταται αναποτελεσματική, ενθαρρύνεται και επεκτείνεται η χρονοβόρα γραφειοκρατία,  αυξάνονται ανεξέλεγκτα οι κρατικές δαπάνες, διαφθείρονται οι θεσμοί  και στο τέρμα του δρόμου, το χάος.

Οι μεγάλοι χρηματοδότες του εκάστοτε Κυβερνώντος Κόμματος, βρισκόμενοι στο απυρόβλητο, αρνούνται την καταβολή φόρων, ένα σαράκι που μεταδίδεται αστραπιαίως στην κρατική μηχανή, στους χρηματιζόμενους εφοριακούς και σε άλυση άλλους  και το κράτος πάσχει από έλλειψη εσόδων, ενώ ο πολίτης δεν εξυπηρετείται. 

Πρέπει με κάθε τρόπο ν’ αποθεραπευθεί η φθοροποιός αυτή κατάσταση το ταχύτερο δυνατό.  Μόνο τότε θα δει η Ελλάδα  άσπρη μέρα.

Λύση

Μετά την επιτυχή περίοδο της μεταβατικής κυβέρνησης κοινής αποδοχής, που ήταν δικό σας έργο, σήμερα, για ν’ αποφευχθούν ψυχοφθόρες άκαρπες διαδοχικές εκλογές, χρειάζεται, πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, μια πενταετία, που πιθανόν στη πορεία  ν’ αποδειχθεί αναγκαία και δεύτερη πενταετία, κατά την οποίαν ο πατριωτισμός των Κομμάτων να τα καθοδηγήσει, χάριν της σωτηρίας της πατρίδας, να συγκατατεθούν, όλα τα Κόμματα, στην επιλογή του κατάλληλου εκείνου προσώπου  στο οποίο θ’ ανατεθεί ο σχηματισμός κυβέρνησης. Μιας αδιάβλητης εξωκομματικής, έμπειρης και δοκιμασμένης  προσωπικότητας, αποδεδειγμένων  προσόντων  και  ικανοτήτων, αδιαμφισβήτητου ήθους και αγάπης προς την πατρίδα, βράχου έναντι των ξένων πιέσεων και συμφερόντων.   Ανθρώπου με κύρος, διεθνούς εμβέλειας και με όραμα.  Και σίγουρα  υπάρχουν σήμερα τέτοιοι Έλληνες.

Να τον αγκαλιάσουν όλα τα κόμματα, αφού παραμερίσουν, για μια περίοδο, οι Ηγέτες τους τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, χάριν της πατρίδας. Να τον στηρίξουν ειλικρινά, φανερά και διακηρυγμένα   ώστε να συμμερίζεται στο τέλος, το κάθε κόμμα, μέρος της τιμής και της ικανοποίησης από την επερχόμενην επιτυχία στην οποία θα έχει έκαστο κόμμα συμβάλει έτσι και το ίδιο κατά το δικό του μέτρο και εκτόπισμα.

Ο άνθρωπος  που θα επιλεγεί πρέπει να αφεθεί απερίσπαστος στην επιλογή των συνεργατών του, υπουργών, διευθυντών και άλλων, όλων εξωκομματικών και η επιλογή να γίνεται με μόνο και αποκλειστικό κριτήριο την πραγματική αξία και τα προσόντα,  ενός εκάστου,  ΧΩΡΙΣ  ΜΕΣΟΝ.

Η νέα, υγιών αρχών Κυβέρνηση, απαλλαγμένη από το βάρος της πελατειακής σχέσης και της συναλλαγής και με μοναδικό γνώμονα  το κοινό καλό και το εθνικό συμφέρον,  να διοικήσει δίκαια και απερίσπαστα  τη χώρα  για να την οδηγήσει στην πρόοδο και την προκοπή.

Μια νέα κυβέρνηση υπό το ελπιδοφόρο αυτό σχήμα, θα καταπραΰνει τη δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση του λαού, ο οποίος, εκτιμώντας τη βελτιωτική αλλαγή, θα τη  σεβασθεί  και θα τη στηρίξει. Ταυτόχρονα θα κερδίσει την εκτίμηση και εμπιστοσύνη του έξω κόσμου, ο οποίος γνωρίζει δυστυχώς τις σημερινές άθλιες πραγματικότητες μας, καθώς και των αγορών και των διεθνών κέντρων αποφάσεων.

Η εικόνα της Ελλάδος σήμερα στον έξω κόσμο είναι δυστυχώς  κουρελιασμένη και μόνο με μια τέτοια ριζική  αλλαγή θα επανακτήσει το καλό της όνομα. 

Είναι πράγματι λυπηρό να είμαστε υποχρεωμένοι να εκφραζόμαστε με τόσην επικριτικότητα και να υποτιμούμε την πατρίδα μας αλλά πρέπει να είμαστε ειλικρινείς για να πείσουμε.  Η αλήθεια πρέπει πάντα να λέγεται.

Κυβέρνηση με το εισηγούμενο «επαναστατικό» νέο σχήμα, θ’ αποκτήσει, πιστεύουμε, και τη δυνατότητα να εισακουσθεί αίτημα της για αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου.  Θα έχει δυνατότητες να επιτύχει βελτίωση των όρων του και παράταση του χρόνου αποπληρωμής με μικρότερες ετήσιες δόσεις, για διευκόλυνση.  Πιστεύουμε ότι αυτό είναι δυνατό, εν όψει και των σαφών προσδοκιών για ανεύρεση σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη χώρα.

Πρέπει η Ελλάδα να επανακτήσει το κύρος και την εμπιστοσύνη του λαού της και του έξω κόσμου και υπό τις περιστάσεις δεν βλέπουμε άλλη λύση  που θα μπορούσε να υποσχεθεί επιτυχία και να κερδίσει τη κοινή γνώμη, μέσα και έξω από τη χώρα.

Όταν η χώρα εξυγιανθεί κάτω από μιαν εξωκομματική αδέκαστη, έντιμη και ικανή διοίκηση και το κράτος θα έχει καταστεί  διοικήσιμο, τότε άς επανέλθουν τα κόμματα, αλλά με νέα υγιή προγράμματα, οπότε θα βρουν ένα ανανεωμένο διοικήσιμο κράτος και άν το διαχειρισθούν  σωστά θα μπορέσουν να παράξουν ωφέλιμο έργο  και θα εκτιμηθούν.  

Kύριε Πρόεδρε,

Με την άδεια σας, και λόγω του επείγοντος του θέματος, θα δημοσιοποιήσω το κείμενο αυτό για ενημέρωση της κοινής γνώμης και θα το κοινοποιήσω σε όλα τα κόμματα, μικρά και μεγάλα και στους Αρχηγούς τους, με την ελπίδα να βοηθηθεί το έργο σας εάν θελήσετε να υιοθετήσετε την ιδέα.

Με τιμή

Φώτος  Ια.  Φωτιάδης, Ph.D