«Νέες Προοπτικές για επιστροφή στην Κατεχόμενη γη μας»

Δ Ι Α Λ Ε Ξ Ε Ι Σ

Συνεργασία  Πανεπιστημίου  Κύπρου

και  Δήμου  Κερύνειας

«Νέες Προοπτικές για επιστροφή στην Κατεχόμενη γη μας»

Πέμπτη 26 Απριλίου, 2012 – Ώρα  19.00

στο  Πανεπιστήμιο  Κύπρου

Αίθουσα   αρ.018  Κτίριο Κοινωνικών Δραστηριοτήτων Πανεπιστημιούπολης

----------------------------------------------------

Ομιλητές:

Φώτος  Ια. Φωτιάδης, Ph.D.

Καθηγητής,  Σταύρος  Ζένιος, Πρώην Πρύτανης  του Πανεπιστημίου Κύπρου

Καθηγητής,  Κώστας Χριστοφίδης Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου

Πέτρος  Βραχίμης

  

Εισήγηση Φώτου  Ια. Φωτιάδης,  Ph.D

«Αξιοποίηση   των  Υδρογονανθράκων  μας   για σωστή λύση του Κυπριακού και  επιστροφή  στην  κατεχόμενη  γη  μας»

Είναι πίστη και πεποίθηση μας ότι  προέχει παντός άλλου, η  σωτηρία της αγαπημένης μαρτυρικής μας πατρίδας.  Η απελευθέρωση των κατεχομένων εδαφών μας, η επανεγκατάσταση των πολύπαθων προσφύγων μας στις πατρογονικές τους εστίες, τις οποίες έχουν στερηθεί βάναυσα για σαράντα τόσα χρόνια από το 1974 και εκείνες του 1963 για μισό αιώνα.

Αυτές οι σκέψεις πρέπει ν’ αποτελούν τον πολικόν αστέρα όλων των πολιτικών μας αγώνων.

Η οικονομία είναι ασφαλώς σήμερα ένα σοβαρότατο   πρόβλημα, όμως η Κύπρος δεν θα χαθεί από την οικονομία.  Περάσαμε και χειρότερα.    Η αποικιοκρατία μας άφησε το 1960 με £38 κατά κεφαλήν εισόδημα και μέχρι το 1974 ο Κύπριος απελάμβανε το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, πλην του Ισραήλ.  Η τουρκική εισβολή και κατοχή διέλυσαν τα πάντα.  

Ο δυναμισμός, η εργατικότητα, η ευστροφία, ο πατριωτισμός  και το γονιδιακά έμφυτο επιχειρηματικό δαιμόνιο του Κυπρίου, είχαν ως αποτέλεσμα να αναδυθεί ο Κυπριακός Φοίνικας, κυριολεκτικά  μέσα  από την τέφρα του και σήμερα το κατά κεφαλήν εισόδημα μας είναι από τα υψηλότερα της ΕΕ.  Και όλα αυτά παρά τα μύρια δεινά και προβλήματα της Τουρκικής κατοχής  και τις ατέλειωτες ραδιουργίες και δολοπλοκίες  της  Τουρκίας  και των συνενόχων της,  σε βάρος μας.

Άλλωστε, όπως εκθέτουμε σε δημοσιευθέν αυτές τις μέρες άρθρο μας, έχουμε επισημάνει  τη δυνατότητά μας να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά  την οικονομική κρίση εάν λάβουμε  έγκαιρα  τα  δέοντα μέτρα.

(Αυτά  ως  εισαγωγή)

***

Αρχίζουμε  την εισήγηση μας  με τρεις ερωτήσεις:

1. Είναι κανείς από μας που πιστεύει, έστω και ένα στο δισεκατομμύριο, ότι υπάρχει πιθανότητα να καταλήξουμε σε δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού, με τις δήθεν ενδοκυπριακές συνομιλίες, κατόπιν μάλιστα των  καθημερινών γνωστών εμπρηστικών απειλών, των  απροκάλυπτων επεκτατικών και υβριστικών δηλώσεων των Τούρκων Ηγετών, που εκφράζονται με τόση λύσσα και  τόσο αδυσώπητο μίσος εναντίον εμάς, των θυμάτων τους,  λες και είμαστε εμείς που κάναμε εισβολή στην Τουρκία.  Και ακόμα ενόσω συνεχίζεται το αίσχος του Πενταδακτύλου, ως ένα πολύαιχμο στιλέτο που στριφογυρίζει στην καρδιά  μας κάθε φορά που με βδελυγμία το ατενίζουμε; 

Ασφαλώς  όχι.  Και το ερώτημα είναι:  Γιατί τότε συνεχίζουμε;

2.  Υπάρχει κανείς από μας,  που διαφωνεί  ότι, λύση του Κυπριακού δια της εφαρμογής του Ευρωπαϊκού  Κεκτημένου  θ’ αποτελεί την ιδεώδη  Δημοκρατία για όλους τους Κυπρίους, δια της απομάκρυνσης των ξένων στρατευμάτων, κατάργησης των συνόρων και της εφαρμογής  των τριών βασικών ελευθεριών, διακίνησης, εγκατάστασης και ιδιοκτησίας καθώς και ένας άνθρωπος μια ψήφος;  Ακόμη υπάρχει κανείς που αμφιβάλλει ότι  κάτω από την σκέπη και τη φροντίδα της ΕΕ θα διασφαλίζεται  η ειρήνη και η ευημερία, καθώς και ο απόλυτος και πλήρης σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των πολιτών της Κύπρου, όπως την απολαμβάνουν οι  500 εκ. Ευρωπαίοι; Δεν θα μπορεί κανένας να ισχυρισθεί πειστικά ότι αυτό το καθεστώς της ΕΕ δεν θα  μπορούσε να δώσει πλήρη ικανοποίηση και στους 100,000 ΤΚ.    

Όταν μάλιστα με την επερχόμενη συμβολή του πλούτου από το φυσικό μας αέριο, όλοι οι Κύπριοι, συμπεριλαμβανομένων και των ΤΚ, θ’ απολαμβάνουν μια ζωή ονειρεμένη που η Τουρκία η ίδια δεν θα μπορούσε ποτέ να τους προσφέρει;

Και πάλιν,  πιστεύουμε,  ότι  η απάντηση όλων  είναι ότι κανείς δεν διαφωνεί.

Αφού  λοιπόν όλοι συμφωνούμε, ιδού ο κοινός παρονομαστής.  Οφείλουμε να  εγκαταλείψουμε τη στρεβλή πορεία που ακολουθούμε ανώφελα εδώ και μισό αιώνα και να στραφούμε όλοι ολόψυχα ενωμένοι  και με λάβαρο μας το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, να ξεκινήσουμε μια παγκόσμια εκστρατεία ορθής ενημέρωσης της διεθνούς κοινής γνώμης.  Και δεν θα δυσκολευθούμε ποσώς,  πιστεύουμε, να βρούμε κατανόηση και να πείσουμε διότι το μήνυμα μας θα είναι σαφές απλό,  κατανοητό από τον κάθε ξένο και δικό μας  και προ παντός δίκαιο.

Και ερχόμαστε στην τρίτη ερώτηση:

3.   Υπάρχει κανείς που μπορεί να δώσει ένα σαφή ορισμό του τι είναι το Κυπριακό πρόβλημα, όπως συζητείται σήμερα;

Τι επιδιώκουμε, ποιες είναι οι προσδοκίες μας,   ποιοι είναι οι εφικτοί στόχοι μας;   Να είσθε βέβαιοι ότι όχι μόνο απλοί πολίτες μας αλλά ούτε και πολιτικοί μας Ηγέτες δεν θα μπορέσουν να σας δώσουν τον ορισμό.  Και έχουμε προσωπικήν πείρα επί τούτου.

Κι’ αυτό γιατί η Τουρκία με τους συνένοχους της, βοηθούμενοι δυστυχώς  και από τον δικό μας  ραγιαδισμό,  το έχουν καταστήσει κυριολεκτικά ένα λαβύρινθο, ένα γρίφο,  γεμάτο εποικοδομητικές ασάφειες, σκόπιμα ακαταλαβίστικο στους πάντες  και σε μας τους ίδιους .

Ιδού το πρόβλημα μας.  Αφού εμείς οι ίδιοι δεν το κατανοούμε, πως αναμένουμε να το κατανοήσουν οι αδιάφοροι ξένοι και να πεισθούν για το δίκαιο μας για να μας βοηθήσουν,  αν θελήσουν και μπορούν  να το πράξουν;  Έτσι το μήνυμα μας προς τον έξω κόσμο καταντά κενό περιεχομένου και φυσικά αναποτελεσματικό.

Γι’ αυτό  οργιάζει η μεθοδευμένη Τουρκική προπαγάνδα σε βάρος μας, πνίγει το δίκαιο μας και προβάλλεται το άδικο  τους  ως δίκαιο.

Επιβάλλεται επομένως να απλοποιήσουμε το αίτημα - μήνυμα μας. Να το καταστήσουμε κατανοητό στους πάντες, και τούτο θα επιτευχθεί μόνο με το αίτημα  Εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, ως λύση.  Τρεις μόνο λέξεις.

Ένας σημαίνων Ευρωπαίος Πολιτικός εν ενεργεία, σε πρόσφατη σχετική συνομιλία μας, μου είπε:

«Όλοι  εμείς οι Ευρωπαίοι που, παρακολουθούμε  το Κυπριακό με κατανόηση και συμπάθεια για το θύμα της μακράς αυτής διένεξης, που δεν είναι  άλλο από σας τους ΕΚ, διερωτόμεθα γιατί δεν έχετε ακόμη απαιτήσει την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου που είναι ήδη  κεκτημένο σας δικαίωμα, ως μέλος της ΕΕ,  που κανείς δεν μπορεί ούτε έχει το δικαίωμα να σας το αρνηθεί»;

Αυτό ακριβώς πιστεύουμε και  υποστηρίζουμε κι’ εμείς εδώ και χρόνια  και πιστεύουμε πραγματικά ότι είναι η μοναδική εναπομείνασα ελπίδα  σωτηρίας της πατρίδας μας.

Τα δίκαια και τα δικαιώματα μας ισχυρότατα, είναι εκεί και φωνάζουν και είναι αδιαμφισβήτητα, αλλά μόνα τους δεν επιβάλλονται.  Χρειαζόμαστε πρωτίστως να πιστεύσουμε εμείς οι ίδιοι στις δυνατότητες μας και ν’ αγωνιστούμε με πάθος και πίστη για την υπερίσχυση τους.  Με τους πανίσχυρους όμως εχθρούς μας   χρειαζόμαστε κι’ εμείς ισχυρότερους  συμμάχους.   Οι σύμμαχοι όμως  κερδίζονται, όπως ξέρουμε, μόνο με την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων.   

Σήμερα, ευτυχώς,  το Θεόπεμπτο φυσικό μας αέριο, σε επιβεβαιωμένες τεράστιες ποσότητες, για το μέγεθος του Νησιού μας,  που ήλθε στην πιο κατάλληλη ιστορική στιγμή, μας προσφέρει τη δυνατότητα και το μέσο να κερδίσουμε  ισχυρούς συμμάχους.  Κατά προτίμηση  ανάμεσα στα αδελφά μας κράτη μέλη της  ΕΕ.  Και τούτο θα το επιτύχουμε με το να τους προσφέρουμε ως αντάλλαγμα συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων μας φυσικού αερίου,  με δικούς μας μάλιστα δίκαιους  όρους,  διότι εκείνοι μας χρειάζονται.  Ως εκ της γεωγραφικής  μας θέσης,  θα προσφέρουμε στην ΕΕ την εναλλακτική πηγή ενέργειας που αποζητά για να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία, κάτι που το υποστηρίζει ένθερμα και η Αμερική.  

Με τέτοιους συμμάχους στο πλευρό μας   θα εξασφαλίσουμε  τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην ΑΟΖ  μας,  που πρέπει να είναι το πρώτο μας μέλημα.  Τότε μόνο θα αισθανόμαστε ασφαλείς ότι κατέχουμε τα κοιτάσματα μας  αλλιώς μπορεί και να εξελιχτούν σε άνθρακες ο θησαυρός.   

Η εντύπωση που επικρατεί προβαλλόμενη και από τις αρχές μας, ότι η επιχειρούμενη ομαδική αδειοδότηση των  υπόλοιπων οικοπέδων μας σε πολυεθνικές εταιρείες θα εξασφαλίσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα  είναι, με όλο το σέβας,   λανθασμένη, διότι τα διεθνή συμβόλαια που υπογράφονται  με τις πολυεθνικές, μόνο εκείνες εξασφαλίζουν πλήρως, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.  Δεν θα επηρεασθούν ποσώς τα συμφέροντα τους  εάν αύριο αντί της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι στη θέση της π.χ. η Τουρκία,  ως  ο αντισυμβεβλημένος τους.  Ίσως μάλιστα να τις συμφέρει κι’ όλας διότι θα διοχετεύουν το φυσικό αέριο μέσω των υφιστάμενων αγωγών  της Τουρκίας στην ΕΕ πιο γρήγορα και με  χαμηλότερο  κόστος.       

Είναι επομένως λάθος, λάθος απροσμέτρητο,  να προχωρήσουμε στη μαζική αδειοδότηση και των υπόλοιπων οικοπέδων μας με την εσφαλμένη εντύπωση ότι με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Άλλωστε, δεν είμαστε σε θέση, δεν κατέχουμε τις απαραίτητες γνώσεις και εμπειρίες ούτε διαθέτουμε τους μηχανισμούς να διαπραγματευτούμε αποτελεσματικά, ταυτόχρονα, με τόσους κολοσσούς, που διαθέτουν  ο καθένας στρατιά ειδικευμένων  εμπειρογνωμόνων διαπραγματευτών.  Πώς μπορούμε εμείς, οι πρωτοετείς στο θέμα,  να προστατεύσουμε τα  κολοσσιαία αυτά συμφέροντα μας  που κρίνουν το μέλλον μας;

Ποιος,  άλλωστε,  μπορεί ν’ αποκλείσει το ενδεχόμενο, να μας στείλει η Τουρκία πολυεθνικές εταιρείες με τις οποίες θα έχει ήδη συμβληθεί έν αγνοία μας και θα βάλει έτσι, δια της πλαγίας, χέρι στα κοιτάσματα μας;  Φαντασθείτε το μέγεθος της πλάνης μας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Όπως είναι εξ’ ίσου δυνατό τα κοινά συμφέροντα των πολυεθνικών,  να τις οδηγήσουν, μια μέρα, σε σύμπηξη κοινού μετώπου και ν’ ασκήσουν ομαδικά πίεση στη μικρή μας αδύναμη Κύπρο και να διεκδικήσουν αυθαίρετα βελτίωση των όρων των συμβολαίων τους σε βάρος μας.  Ποιες δυνατότητες μπορεί να έχει η Κύπρος ν’ αντιδράσει;  Ουδεμία.

Το κυριότερο όμως είναι ότι η κάθε μία από τις πολυεθνικές εταιρείες που θα συμβληθεί μαζί μας θα διαθέσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για τις έρευνες, γεωτρήσεις και αντλήσεις τους.  Είναι φυσικό και επόμενο να επισπεύσουν την άντληση των κοιτασμάτων για να καλύψουν τα έξοδα τους και ν’ αποκομίσουν τα κέρδη τους για να τελειώνουν  όσο γίνεται πιο γρήγορα και να μετακινηθούν αλλού.   Έτσι σε 15-20-25 χρόνια θα εξαντληθεί ο φυσικός αυτός πλούτος, εξ υπαιτιότητας μας, ο οποίος δεν μας ανήκει και θα μας καταριούνται τα παιδιά και τα εγγόνια μας.   Να έχουμε υπόψη μας ότι μεγάλες δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ, εισάγουν για τις ανάγκες τους και διατηρούν τα κοιτάσματα τους ως ασφάλεια για το μέλλον.

Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι, για πολλούς και διάφορους λόγους, που έχουμε εκθέσει σε προηγούμενη αρθρογραφία μας, επιβάλλεται να περιορισθούμε στο  «Αφροδίτη»  που από μόνο του είναι αρκετό να συντηρήσει τη μικρή μας οικονομία για το υπόλοιπο του τρέχοντος αιώνα  και να το χρησιμοποιήσουμε για εκπαίδευση μας.  Ν’ αποκτήσουν οι άνθρωποι μας γνώσεις και εμπειρίες, ώστε όταν θα είμαστε έτοιμοι με τα ορθά αναπτυξιακά έργα που θ’ απαιτούν νέα κεφάλαια για υλοποίηση τους, τότε  μόνο  να προχωρήσουμε σε νέες γεωτρήσεις, όταν θα έχουμε και τις αναγκαίες γνώσεις και εμπειρίες.  Στόχος μας άλλωστε θα πρέπει να είναι να   βιομηχανοποιούμε όσο γίνεται περισσότερο από το φυσικό μας αέριο και να το διαθέτουμε ως finished product, σε πολλαπλάσια τιμή, όπως ηλεκτρικό ρεύμα και χημικά προϊόντα, από τη βιομηχανοποίηση του φυσικού αερίου, αντί να το πωλούμε ως πρώτην  ύλη σε πολύ χαμηλότερη τιμή.  Μ’ αυτό τον τρόπο θα ανοιγούν τεράστιος αριθμός θέσεων αμοιπτικής απασχόλησης για καλύτερες μέρες του ανθρώπινου μας δυναμικού.  

Θα ήταν φρόνιμο να εξασφαλίσουμε έγκαιρα από τη Νορβηγία – που έχει αποδειχθεί η σοφότερη παραγωγός υδρογονανθράκων – την απαραίτητη τεχνική βοήθεια,  (know-how)  για ν’ αποφύγουμε τα λάθη των αρχαρίων.   

Προέχει όμως, όπως είπαμε, η σωτηρία μας από τη μπότα του κατακτητή.  Γι’ αυτό τα οικονομικά μπορούν να μπουν σε δεύτερη μοίρα.  Πρώτιστο χρέος μας είναι  να σπεύσουμε, ως θέμα υψίστης προτεραιότητας, να συμβληθούμε με ισχυρές χώρες της ΕΕ προς συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων  μας.  Τότε μόνο, όταν θα έχουμε συμμαχήσει με ισχυρούς εταίρους της ΕΕ, θ’ ανατείλει η ελπίδα στο λαό μας για  ένα υποσχόμενο  καλύτερο ειρηνικό μέλλον.            

Κάνουμε έκκληση προς την Κυβέρνηση μας και προς όλα τα κόμματα, να εγκύψουν με κάθε προσοχή στην ιδιαίτερα λεπτή αυτή  πτυχή της εθνικής μας υπόθεσης σε συνδυασμό και ενισχυμένοι από τα κοιτάσματα μας φυσικού αερίου, υπό την σκέπη της ΕΕ.  

Να προσεγγίσουν χωρίς περαιτέρω  καθυστέρηση μεγάλα κράτη μέλη της ΕΕ, όπως είπαμε, και να εξασφαλίσουμε τη συμμαχία τους, με αντάλλαγμα  τη συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων μας.  Σύμφωνα με υπάρχουσες σαφείς πληροφορίες, μια τέτοια επίσημη κρατική κίνηση μας θα βρει ορθάνοικτες τις πύλες  της  ΕΕ.  

Και αφού δια της σύναψης τέτοιων συμμαχιών με την ΕΕ,  διασφαλίσουμε τα νώτα μας,  να προγραμματίσουμε  σωστά τη διαχείριση των υδρογονανθράκων μας πάντα  με γνώμονα την εξασφάλιση από την ΕΕ στήριξης  για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου ως λύση του Κυπριακού.

Τότε να προχωρήσουμε με ασφάλεια στην εγκατάλειψη της μάταιης και αποδεδειγμένα στρεβλής πορείας των ατελέσφορων ενδοκυπριακών συνομιλιών που  οδηγούν,  με μαθηματικήν ακρίβεια,  τον Κυπριακόν  Ελληνισμό στο βάραθρο και στον αφανισμό.          

Με πλήρη συναίσθηση των φοβερών κινδύνων που επικρέμονται,  ν’ αλλάξουμε πλεύση και με λάβαρο μας το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο,  όπως αναφέραμε πιο πάνω,     να προβούμε σε μια παγκόσμιαν εκστρατεία ενημέρωσης.

Είναι πάνω σε αυτές τις σαφείς γραμμές, τις μόνες υποσχόμενες την ελπίδα για δίκαιη και βιώσιμη λύση, που θα πρέπει να επικεντρωθούμε και ν’ αξιώσουμε  δέσμευση για συμμόρφωση από τα Κόμματα και τους υποψήφιους Προέδρους, κομματικούς  ή ανεξάρτητους,  για να δικαιούνται την ψήφο μας, τις ψήφους των 200,000 απελπισμένων προσφύγων μας και εκείνου του 35% της αποχής, που μόνο με τη γραμμή αυτή,  πιστεύουμε,  θα τις κερδίσουν.  Ακόμα να βεβαιώσουν το εκλογικό σώμα για την ξεκάθαρη ελληνοχριστιανική προσήλωση του κυβερνητικού σχήματος που θα προκύψει από τις εκλογές.

Πρέπει η νέα μας κυβέρνηση τον Φεβρουάριο, σεβόμενη τον διακαή πόθο του λαού μας για επιστροφή στα κατεχόμενα μας εδάφη αλλά και ανταποκρινόμενη στο όραμα του πονεμένου λαού μας και ιδιαίτερα των νέων μας, ν’ απολαύσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους, την πραγματική Δημοκρατία, την ειρήνη και ευημερία, να εγκαταλείψουν την μάταια πορεία που επί μισό αιώνα μας οδηγούν οι εχθροί μας και τα συμφέροντα τους στον εξανδραποδισμό των εθνικών μας δικαίων και συμφερόντων.  Με αποφασιστικότητα και πίστη να υιοθετήσουν τη νέαν ελπιδοφόρο πλεύση με λάβαρο την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου ως λύση που είναι ένα μήνυμα/αίτημα ξεκάθαρο, κατανοητό και δίκαιο και δεν μπορούν να μας το αρνηθούν διότι είναι ήδη κεκτημένο μας δικαίωμα, ως κράτος μέλος της ΕΕ και οι Ευρωπαίοι, γνωρίζοντες από  προσωπική τους πείρα πόσο δίκαιο  για  όλους τους κατοίκους της ΕΕ είναι,  δεν θα μπορούν ούτε δικαιούνται να μας το αρνηθούν.    

Εάν δε η Τουρκία διαφωνήσει, που σίγουρα αυτό θα πράξει, θ’  αποκαλύπτεται  έμπρακτα, ότι το ενδιαφέρον της δεν είναι η προστασία και ευημερία των ΤΚ αλλά επιδίωξη της είναι η υλοποίηση των δικών της, κατακτητικών στρατηγικών σχεδίων σε βάρος της ανυπεράσπιστης Κύπρου.

Και για  ν’ αποδείξουμε στη διεθνή κοινή γνώμη  έμπρακτα τις πραγματικές προθέσεις και τα επιθετικά σχέδια της Τουρκίας σε βάρος μας δεν έχουμε εμείς να πούμε ουδέ μία δική μας λέξη.  Απλώς να παραθέσουμε αυτολεξεί τις δηλώσεις, τις άπειλες,  τις ύβρεις των Τούρκων Ηγετών, δηλ. της ίδιας της επίσημης Τουρκίας. 

Επιβάλλεται το ταχύτερο δυνατό να συντάξουμε και να εκδώσουμε ένα ειδικό βιβλίο, μεταφρασμένο στις κυριότερες ξένες γλώσσες, στο οποίο να καταγράψουμε κατά ημερομηνία με κάθε λεπτομέρεια τις δηλώσεις και απειλές ενός εκάστου των Τούρκων Ηγετών  για  τις επίβουλες  βλέψεις τους σε βάρος της Κύπρου.

(α) Ν’ αρχίσουμε από περικοπές του βιβλίου του Νιχάτ Εριμ  «Η Κύπρος απ’ όσα είδα και απ’ όσα ξέρω» το οποίο συνέγραψε με καθοδήγηση συνενόχων τους και καλύπτει την περίοδο 1955 – 1976 και εξυπηρέτησε τα σχέδια τους  για ανάμιξη της Τουρκίας στο Κυπριακό.

(β) Να παραθέσουμε τις σχετικές περικοπές του βιβλίου του Αχμέτ  Νταβούτογλου «Στρατηγικό βάθος, η θέση της Τουρκίας»  που μαρτυρούν τα συγκεκριμμένα κατακτητικά σχέδια της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου.  Να μη παραλείψουμε την θρασείαν  ρήση του:  «Και να μην υπήρχε στην Κύπρο ουδέ ένας  Τούρκος θα τον ανακαλύπταμε ως  έρισμα της υλοποίησης των  στρατηγικών  μας σχεδίων» . 

Και τα δύο αυτά βιβλία αποτελούν το «κοράνιο» της Τουρκίας για τα επεκτατικά στρατηγικά της σχέδια σε βάρος της Κύπρου, για επανακατάκτηση της.

Στη συνέχεια να παραθέσουμε με σχολαστιτότητα και κατά ημερομηνία, όλες και την κάθε μία ξεχωριστά τις δηλώσεις των:  (1) Προέδρου Αβδουλάχ Γκιούλ   (2) Πρωθυπουργού Ταγίπ Ερτογάν, (3) Υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου,  (4) Υπουργού για θέματα  ΕΕ,  Εγκεμέν Μπαγίς, ακόμα και παλαιότερων Τούρκων Ηγετών.

Να συμπεριλάβουμε και τις αντίστοιχες δηλώσεις των ΤΚ Ηγετών (1) Φαζιλ Κουτσιουκ, (2) Ραούφ Ντεκτάς (3) Μεχμέτ  Αλί  Ταλάτ  (4) Ντερβίς  Ερογλου  και άλλων.  

Το βιβλίο αυτό, να προωθήσουμε προς τις κυβερνήσεις και τις Βουλές όλων των Κρατών του κόσμου, σε όλους τους Αρμόδιους του ΟΗΕ, του Συμβουλίου Ασφαλείας, της ΕΕ,  της Ευρωβουλής και κάθε άλλου Διεθνούς Οργανισμού   και  σ’ όλα τα Κέντρα Αποφάσεων αλλά και στο ευρύ κοινό με ηλεκτρονικά μέσα.

Και καταληκτικά να ερωτούμε τον αναγνώστη:

Μετά από όλα αυτά τα αδιάψευστα ντοκουμέντα που έχετε διαβάσει που μαρτυρούν τα σχέδια της Τουρκίας, δια στόματος  των Ηγετών της,  που πόρρω απέχουν από το υποτιθέμενο πνεύμα συναλλαγής των συνομιλιών, τι θα κάνατε εσείς αν βρισκόσασταν στη θέση μας;

Βλέπετε έστω και την παραμικρή δυνατότητα η μικρή Κύπρος να μπορέσει δια των συνομιλιών στις οποίες ρυμουλκείται ακών – άκων  με την πανίσχυρη και κακόπιστη Τουρκία να καταλήξει ποτέ σε δίκαιη και βιώσιμη λύση;  Ασφαλώς  θα συμφωνείτε ότι είναι αδύνατο.

Επομένως κάνουμε έκκληση προς τα Δημοκρατικά σας αισθήματα και αναμένοντες να συμφωνείτε ότι η μόνη εναπομείνασα δυνατή δίκαιη, Δημοκρατική και βιώσιμη λύση για την Κύπρο και όλους τους κατοίκους της, συμπεριλαμβανομένων και των ΤΚ, δεν μπορεί να είναι άλλη παρά, κάτω από την αιγίδα της ΕΕ, η εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου.

Το βιβλίο αυτό να κυκλοφορήσει και στην Κύπρο για να το διαβάσουν  και μερικοί αιθεροβάμονες δικοί μας, με την ελπίδα  να προσγειωθούν κάποτε.